Bu sefer kadına şiddeti yazacağım. "Annemizi" yazacağım bugün.
Bizi dünyaya getireni, yeri geldi mi babalık yapan yegane kişiyi.
Önce bir kaç yüzyıl geriye gidelim.
Cahiliye döneminde kadınların adı bile yoktu. Onlar sadece "Köle"ydi. Üzerinden alışveriş yapılan bir maldı. Hatta yeni doğan bebek kız olmuşsa kundaktan ana kucağına değil. kara toprağa gidiyordu.
Sonra Peygamberimiz güneşiyle birlikte doğdu. Korku bulutlarını dağıttı.
Kendisine hayret edenlere "Allah sizin kalplerinizden merhameti çıkarmışsa ben ne yapabilirim?" diyerek, kız çocuklarını doyasıya öptü, omuzlarına oturttu ve Mekke sokaklarında öylece dolaştı.
Köleleri hür bırakmakla kalmadı, onları evlendirdi. Güzel bir hayat yaşamalarını istedi.
Sonra bir gün O gitti aramızdan, biz de cahiliye dönemine geri döndük.
Hatta daha beter olduk...
Belki bu konuda bir şey bilmiyorum, ama Peygamberimizin tutumunu biliyorum.. Son anlarında bu konu hakkında konuştuğunu da biliyorum. "Kadınlar size Allah'ın emanetidir" diye bizim unuttuğumuz o sözü söylediğini biliyorum.
Ve bu konuya öyle önem verdi ki, son nefesini böyle gereksiz (!) bir konuya harcamış. Gerisin de siz düşünün.
Hani sokaklara özellikle seçim zamanı "Yeni Türkiye" afişleri asılıyor ya, aslında eskiye döndük haberimiz yok.
Bir de o yeni Türkiye'de Özgecan Aslan ve daha niceleri ölüyor.
Doğal ölümler var zaten, bir de kasti olmasın...
Cinsiyetçilik yapanlara son sözüm: Sizi babanız mı doğurdu?
