Hazır kalemi hayatın eline vermişken, gurbet kuşumuzun bahsi de geçmişken; varsın bir hikaye daha anlatsın.
Uzakta oturan kardeşlerin en büyük sıkıntıları kuru bir dilekle geçiştirilen doğum günleriydi, Zuhal bunu biliyordu. O yıl modasever ablasına çanta almak istemişti ama şık, marka çantaları tercih eden ablasına ancak yan sanayi ürünü alabilirdi.
Bir çarşı gününde ortanca ablasıyla bu konuyu değerlendiren minik Zuhal, bu kadar büyük bir hediye alacak mıydı?
Kararsizca düz yolda dengesini bulmaya çalışırken kırtasiyenin önünden geçmesiyle kafasında ki belirsizlik son buldu. Rüzgardan ve bilumum şeylerden yüksek konan eşyalar kaldırıma düşebilirdi de bu kadarı da subliminal mesaja giriyordu canım...
Kırtasiye de kol çantasının ne işi vardı?
Zuhal bu tesadüfün Allah'ın kendisine "Yürü ya kulum" dediğine inandı ve hiç de ucuz olmayan çantayı aldı. 3 ay (!) sonra gelecek ablasına sürpriz yapıp elinde çantayla karşına çıktı.
Yazan, kurgulayan; Hayat
.gif)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder