Çocukluk hariç çoğu zaman iştahsızlık çektim. Ònüme koyulan yemekleri bitiremediğim için, bir de hamur işi müptelası olarak direkt makarnadan başladım yemeğe. Abur cubur zaten çocukluğun parçası. .. Büyüdükçe yavaş yavaş yeme alışkanlığını değiştirdim. İştahsızlığım hala devam ediyor ama her yemekten az da olsa yiyorum.
Bir alışkanlığı terk ettim ve markette abur cubur raflarının önünden geçerken 'Bunların hepsi zehir' diye hızlıca geçme alışkanlığı edindim:)
Bu arada, adam kız arkadaşının etkilemek istemiş. 'Ben hep böyle beslerim ki:)
Şekerin hayatın parçası olmasını eleştiriyor ve vücudumuza girmesiyle ne yaptığını animasyon, şarkılar ve tabii ki bilimle ayrıntılı olarak gösteriyor.
Fark etmeden bile yiyebileceğiniz popüler bir gıda olduğu için değiştiremeyiz. Ama kendi hayatımızdan çıkarabiliriz.
Can çekiyor, biliyorum. Çayı, kahveyi en fazla tüketen ülkeyiz muhtemelen, e yanında tatlı olmasa olmaz.
Bu filmi izledikten sonra ise 'Canım bir tatlı çekti ki...' değil, 'Canım bir yeşillik çekti ki...' diyecegiz:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder