Şiir 9

Issız sofralarıma oturur yalnızlık,

'Herkes gitti, yine bana kaldın.'

Ben kendimi hiç çoğul hissetmedim ki zaten,

Yüzümü güldüren iyi halleri gözlerime dolduramadım.

Yalnızlığım, hiç gitmedin...

Unuttum, mutluluk neydi?

Anlık sevinçler mi?

Geçmesi gereken bir zaman mı var yoksa?

Sorguya mahal yok.

Yalnızlığım, hiç gitmedin...