Yorgun düştü yüreğim sevmekten,
Bıkmadın beni bekletmekten.
Özledim de, söyleyemedim;
Kendime attığım feryadı bir bilsen...
Bozuk plak gibi tekrarladım,
Her işime seni de kattım.
Gerçeğin nasıldır kim bilir;
Hayalin bile bu kadar güzelken?
Yüzün gökyüzüm olmuş,
Yoksa gözlerim mi sana kilitli?
Çıkar beni aydınlığa;
Karanlık bir ormandayım sanki.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder