Signal

Hayır, diş macunu olan değil. Dizi olanı:)

Şöyle bir şey; senaryo o kadar ustaca ve güzel yazılıyor ki, 'Bundan sonra ne gibi bir güzel sahne olur, ne kaldı geriye?' diye düşünüyorsun. Ama seni hep yanıltıyorlar;) Şimdi bir replik paylaşacağım, dizinin verdiği mesajlar için de en önemsiz olanı... Siz de bu arada, 'Daha güzel ne olabilir' diye düşünün bakalım;)

Dedektif Lee Jae Han, içten içe çaylağı seviyordur. İtiraf etmemesinin nedeni; sevdiği kadın çalıştığı bir dava da cinayete kurban gidince, başka birini sevmesinin suçlu hissettirmesi... Yani öyle tahmin ediyorum, çünkü orada ki adamında dediği gibi 'Dağ gibi adam ama tam bir romantik'

Her neyse, sevdiği kadın grip olduğu halde servisine koşturulmasına kızar. Sırf yüksek bir yerden bir adam geldiği ve Cha Soo Hyun'da tek kadın çalışan olduğu için. Ona 'Gözlerini kocaman açıp güzel görünürsen hep seni kullanırlar' der. 

Yürü be dedektif Lee! Hatta engellemekle kalmaz, onun yerini de alır.

Hani yapmayacaktık? :) 

"Aşk bazen..." diye başlayan karikatürleri biliyorsunuz. Bir de versiyona bakın.

Aşk bazen, serserileri yığınının arasından sevdiği kadına yiyecek kaçırmaktır:)

10'dan fazla kadını öldürmüş bir çocuk var, sevdiği kadını bile öldürmüş. Mutluluk ve sevgi gibi kavramları öğrenmediği için sevdiğini bile anlamadı. Öldürmek bir dürtü halini aldığı için, yüzüne bile bakamadan öldürdü. Bir de arkasında sarılarak ağladı garibim...

Küçükken depresyon da ve akıl sağlığı olmayan bir anneyle büyümüş, suiistimal edilmiş, en sonunda ona benzemiş. Tıpkı annesinin kedisini boğması gibi, 'Rahat ettirmeyi' öldürmek olduğunu farz etmiş. Depresyonda olan kadınları seçip, onlara iyilik yaptığını bile sanmış. 

Nefreti yüzüne vursun, adam kötü şeyler düşünüyor. Akıl sağlığı bozuk olabilir, zaten başka türlü olsa öldürmeyi tercih etmezdi. Ama o sahneleri resmen acındırmak için yapmışsınız. Katil her üzüldüğünde ve ya nöbet geçirdiğinde biz de üzülüyoruz be...

Gerçek davalardan oluşan bir dizi ve Kore sistemi bizden hiç aşağı değilmiş. Bunu da öğrenmiş olduk.