Demin Josh Malerman'dan "Kafes" kitabını bitirdim ve okuduğum en güzel kitaplardan biriydi. Bir grubun solisti olduğu öğrendiğimde ön yargılı yaklaştım, hatta alay ederek okudum.
1. sayfadayım ve alay ediyorum, 2. sayfadayım ve alay ediyorum.Derken; 3. sayfa da... kitabın içinde ki dünyaya çekildim!
Tamam, belki o kadar kısa zaman değil. Kitabın içinde ki dünyayı idrak etmem uzun bir kaç bölüm aldı.
Kitabın mesajlarına gelince... Hani derler ya, "Yaşam olduğu sürece umut vardır.? İşte bu kitap da, o hesap:)
En çaresiz, en karanlık zamanlarımız da bile umut ve çıkış yolunun olduğunu ustaca anlatıyor.
Bulunduğumuz durumun umutsuz, karanlık olduğunu düşünüyorsak, bunu bize düşündürten zihnimizdir aslında... Pozitif olup çıkış yolu olduğunu düşünmek ve görmeye çalışmak yeter.
Ben yazarın yalancısıyım, o daha iyi anlatıyor. Ne yapsak, okusak mı? :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder