Bir Kayboluş Hikayesi

Yer, Amasra. Yıl, bilmem kaç?

Annem ve ben, bir önce ki gün yaptığımız kötü geçen araba yolculuğu sonucu toparlanmak için ilk gün pansiyon da kaldık, babam ve ablam ise önden gezdiler. Ertesi gün de annem, ablam, ben çıktık. Ablam rehber edasıyla hızlı hızlı yürüyor ve Serebral Palsi'li ben de annemle yavaş yavaş gidiyoruz. Istikamet: Barış Akarsu Parkı.

Önce Kimera Köprüsüne gittik, sonra adını bilmediğim bir yere. Benim yön duyum iyidir ama demin dedim ya; bir hızlı bir yavaş, bilmediğimiz yer, hava da sıcak... Beynim çalışmayı bıraktı, kendimi büyüklerime teslim ettim.

Aynı yollardan geçtiğimi fark ettim, aynı insanları da görüyorduk. Bir de öyle gittikçe güzel yerlere rastliyor, geziyorduk. Tatilci kafası:) Sonra ise macera devam; aynı insanlar, aynı yollar, aynı tabelalar... Haritaya göre parkın dibindeyiz ama bulamıyoruz ki! 

Biraz daha denedikten sonra gururu kırıp (!) yoldan birini çevirip parkın nerede olduğunu sorduk. Ne dese beğenirsiniz? (İşitme engelli bendeniz hayal gücümle yazıyorum.) "Tam arkanızda"

Arkamı döndüğümde ise, Barış Akarsu'nun heykel suretiyle karşılaştım! (Lafın gelişi, heykel denize dönük.)

Yana yıkıla ararım seni...

Hatıra niyetini aşıp çeşit çeşit fotoğraf çekilenleri anlamayan ben, yapılacaklar listemin bir maddesini çıkarmanın heyecanıyla hayatımda ilk defa kendi isteğimle çekildim bir selfie:)

Bir daha gider miyim, yine kaybolurum bile:)

Adamas

Başrolün yine savcıyı oynadığı dizi. Ama aynı zaman da yazar da. Şöyle ki; Ne, iki tane Ji Sung'mu?

Darısı Ji Sub'un başına:)

2. Bölüm itibariyle, Ji Sung maceralar peşinde:) Evi boydan boya, kattan kata dolaştı. Yemin ederim hızlı hızlı yürüyesim geldi:)

Dizinin olay örgüsünü sevdim ama Ji Sung olmasa, hele ki ikili oynamasa izler miydim bilmem? 

Alçak gönüllülükte dahil:) 

Aynur Çimenlekesi Ve Pek Sıradan Ailesi

 Korku filmlerini bilirsiniz, genelde mutlu aile diyaloglarıylla başlar. 

" Ömer (Oliver diyelim buna), biraz daha tavuk alır mısın canım?"

" Ah sağol Hamiyet teyze (Hannah olsun),  yeterince yedim harikaydı."

"Oliveeer, her zaman gönlümü almayı bilirsin. Kahveli kurabiyeler de al tatlım."

"Heyy, bunlar harika...  Sen de denesene baba!"

İşte bu mutlu diyaloglar sürerken, evin küçük kızları Reyhanla Beyhan aralarında kikirdeşirler, büyük oğlan Ayhan (Adam olsun) patavatsizca espriler yapar, erkekler Hamdi ve Erdinç (Hommer ve Ernest) ise eyalet seçimleri hakkında yorumlar sıralamada vakit öldürürler. Noel yaklaşmaktadır, dışarı da kar yağmaktadır, cingıl bells, cingıl bells, cingıl ol du veey çalmaktadır ve sofra da bir kişi, hiç ses çıkarmadan, konuşmalara katılmadan, kireç beyazı suratıyle tabağını kasıklamaktadır. 

O kişi benim Aynur, nam-ı diğer Alice.

Filmin ismi: Alice Tehlikeler Diyarında.

Kitabın sonunda belirttiğiniz gibi "devamını" bekliyorum Halenur Gürbüz:)

İstanbul Portresi

Oxford Üniversitesinden fahri doktora almış ressam?

Alman Konsolosluğu'nda bulunan tablo?

İki yüzlü bina?

Şehr-i Mimar?

Körler şehri?

Gerek İstanbul,  gerek Osman Hamdi Bey ve Vincent Van Gogh  hakkında bilgi sahibi olmak isteyenlerin adresi; Kayahan Demir ve İstanbul Portresi kitabı olsun:)

İstanbul'a gittiğimde Pera Müzesi'e gitmezsem...