Özgürlük...

 8 yaşından beri Serabral Palsi ve işitme engeli sahibiyim ama yaklaşık 20 yıldır, durumumla barışma konusunda bir arpa boyu alamadım. Abartmıyorum, ufak tefek avantajlarını görüyordum (Okul, sınavla boğuşmak yerine hobilerimle ilgilenecek zaman bulmak; ev işlerinden muaf olmak) ama hiçbir şey sağlığıma yeğ değildi. Zaten ödevlerini son dakikaya bırakan, okula gitme vakti gelince karın ağrısı mucizevi bir şekilde iyileşen, derler için "Bunlar gerçek hayatta işime yarayacak mı?" diye asırlık sorular soran tembel öğrenci güruhundaydım; üniversite yollarına düşeceğimi hiç sanmıyordum.

Bu yıl işler biraz değişti:) Allah korusun, okul konusunda değil, durumumla barışma... Benim de favori bir yılım var artık. 3 ayaklı  bastonum Hamdi'nin kulakları çınlasın:)

Hamdi'yle tanışmadan yaklaşık bir ay önce  sitemizin bahçesinde vakit geçirmeye başlamıştım, blokların arasındaki duvarların yıkıldığını keşfettiğimden beri tutuna tutuna yürümek için güzergah belirlemiştim. (Şimdi düşünüyorum da bloklar yıkılmasaydı da üstünden oturarak geçebilirdim.) Şurada değindiğim gibi iki kedi arkadaşım da vardı. 

Ama daha güzel günler başlamamıştı! (Gerilim efekti)

Bir gün babam eve eli kolu dolu, medikal aletli geldi. 3 gün önce komşumuzun tek ayaklı bastonunu ödünç alıp yürüdüğüm için tadı damağımdaydı ama o gün uzun zamandır yapmak istediğim, kitabı alıp balkon da okuma günümdü ve hiç çıkasım yoktu. O günü evde geçirdik.

Ertesi gün kahvaltıdan sonra yaptım o geziyi; yalan yok, çok da sevinmedim. Çünkü bana göre bastonun ne kadar ayağı varsa o kadar dengeli oluyordu ve ben, aniden savrulan şahsım her zaman tepesinde olamıyordu. Yani bana kendi başına ayakta durabilen bir değnek değil, benimle savrulacak bir yiğit lazımdı. Meğer sadece teknik öğrenmek lazımmış. Ya da benim tarzım, bilmiyorum.

İnsanın bir adımına güvenip ikinci adımını daha ileri atması gibi; dayanmak değil, yürümek için düşünmek lazımmış.

Hamdi'yi esasında bahçe gezilerimde yarenlik etmek için geldi ama şimdi her yere beraber gidiyoruz namussuzla:) Sıra beklerken oynamak ve ellerini, ayaklarını dayamak için ideal. Mesafe olarak daha fazla uzaklaşma niyetindeyim ama cesaret edemedim henüz. (Dışarı da haberleşmek için Sms ve internet paketi yaptırdı, tüm şartlar hazır) Artık beni sağlıklı insanlardan ayıran en belirgin özelliğim, daha fazla düşme ihtimalim...

Durdurun Dünya'yı, gezecek var!