https://zuhalindefteri.blogspot.com/2022/09/bir-kaybolus-hikayesi.html?m=1
Yine bu günün ikinci kısmını anlatıyorum; Barış Akarsu Parkı'ndan sonra tekne turu için apartta kalan babamla buluşmak için geri döndük. He, o kadar kolay oldu.... Dön dolas dur. Kimera köprüsünde baş selamı verdiğim kadını bile gördüm, öyle diyeyim size.
Bu arada, kaldığımız apartın ilerisinde baş harfi canlıların arasında kaybolmuş bir kafe var. Adını birazdan öğreneceksiniz.
Neyse, döndük dolaştık ama hic girmediğimiz bir yol vardı, aşağı doğru iniyordu. Bulunduğumuz yerden uzaklasmayalim diye girmedik.
Babam ise geldi, bizi yoldan indirdi ve ben, dedim ki
" Hah, işte Esamos!"
Asıl adı, Sesamos:)
.gif)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder