Bu kadar filmkolik olmama gıcık oluyorum bazen. Yapabileceğimi
düşündüğüm başka şeyler varken... En azından yapabileceğime dair istek
ve inancım varken... Sevdiğin bir şey olsa bile oturmak çok sıkıcı
olabiliyor.
Hint filmlerini bu yüzden çok seviyorum ya, çünkü bana hayatı
öğretiyor. Hem de kendi yaşamımda bulamadığım şeyleri...Bazen çok
istediğim şeylerin olumsuz yanlarını görüp vazgeçiyorum. Sırf izlemek
için izlemiyorum yani.
Tamam bazen özendiriyor, ama halime
şükretmemi de sağlıyor. Mesela şu an müthiş bir film izliyorum,
Guzaarish diye. Daha yarısına bile gelmeden tüm yakınmalarıma,
isyanlarıma bin kez pişman oldum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder