Biz de üzüldük, biz de kırıldık. Ama bir mağlubiyetle tüm başarıları silmedik.
Nerenize batıyor bu takım? Neden bir türlü mutlu olmuyorsunuz? Bizden değilsiniz de ondan...
Maçta gol atıyorlar, yorumlara bakıyorum; hakaret dolu!
Yeni hoca geldiğinden beri yenilgi yüzü gördük mü? tamam, bununla birlikte 3 kere... Ama kupa maçlarına fırtına gibi başladık. Ve bugün grubun lideriyiz.
Peki ya şimdi, lig de gol atan en geç oyuncu Muhammet Beşi'i takıma katan? Ya da "Geleceğin Messi"si Abdulkadir Ömür? En genç oyuncu, Cafer Tosun?
Dur bir dakika... Bir de berabere kalmıştık değil mi? Eyvahlar olsun, hemen başlayalım nankörlüğe. Büyük takımın büyük (!) taraftarına bu yakışır çünkü.
Peki bunların hiç biri sizi kesmesin. Peki ya verdiği güven... Bizi as oyuncuların arkasında ki gençlerle tanıştırdı. Eskiden gol umutlarımız Oscar Cardozo, Mehmet Ekici'ydi. Onlardan biri oyuna girince rahatlıyorduk. Şimdi ise Muhammet Beşir, Abdulkadir Ömür, Yusuf yazıcı var.
Sadece lafta "Bu çocuklar çok iyi" demedi. Oynattı gördük.
Buraya yazdığım bir yazının sonunda "İyi gün taraftarı olmak çok kolay. Asıl marifet kötü gün dostu olabilmekte... İşte biz buyuz." yazmıştım.
En iyisi son cümlemi geri alayım ben. Sadece 3 nokta bırakayım, gerisini siz tamamlayın...
Not; Sadi Tekelioğlu'nun görevi bıraktığını öğrendim az önce.
Hepinize teşekkür ederim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder