Pink

Dünya'nın ne kadar kötü bir yer oldugunu bildiğim, bir de filmlerde izlemek istemediğim için Pink filmini izlemekte cekindim ilk önce.
Ama icinde Rahmetli dedeme cok benzettiģim Amitabh Beckhan vardı. Benden baska kimse benzemiyor, aslında ben de benzetmiyorum.  Şöyle söyleyeyim: o adam bana dedemi anımsatıyor. Wazir filminde az ağlamadım bu yüzden. ..

Bir açıklama yapayım: İlgisiz değilim ve ya göz yummuyorum.  Kesinlikle kanıksamadım da... Sadece... ne olduğunu ben de bilmiyorum.

Filmin başında, 'gerçek olayla alakası yoktur' tarzı şeyler söylenince rahatladım.  Ama sonra öyle bir bitti ki, 'keşke gerçek olsaymış' dedim.

Böyle olayları seviyorum işte ben. Suçlu kişinin sırf nüfuz sahibi diye kurtulmadığı ve bu sıyrılmanın onu şımartıp, yeni suçlara teşvik etmeyeceği olaylar...