Dostum Barfi:)

Yine bir Hint filmiyle karşınızdayım. Boşuna değil, hayatı öğreten filmler bunlar. Hani insan filmlerde ki hayatlara özenir ya? Aynı zamanda öğrenir, onun gibi olmaya çalışır.
Mesela, Barfi. Onun gibi olun:)

Bir hayatın, filme sığdırılmış halini izliyoruz. Sağır ve dilsiz olmasına rağmen neşesinden bir şey kaybetmeyen bir gencim öyküsü.
Zorlukları da dahil etrafında ki her şeyi oyuna çevirerek hem kendini, hem de çevresini eğlendiren bir "adam"

Özürlü birinin "Normal" bir kıza aşık olması ve kızın ailesinin karşı çıkması gibi bilindik bir konu derken, ailesi tarafından dışlanmış otizmli bir kızın dahil olmasıyla konu ilginç bir hal alıyor.
Filmin 2. yarısının yarısında iki engellinin birbirine aşık olmasını ve "normal" kızın arada kaynamasını izliyoruz.

Yazının bundan sonra ki kısmı, spoi olacak cinsten. İzleyici adaylarını bir sonra ki yazıma alayım.

Başlıyorum, arkaya geç:)

Hem sigara, hem alkol alan bir baba... Yaşı da geçkin... Ve Barfi işaret diliyle, pataklamayı harika bir şekilde kullanarak "ölebileceğini" söylüyor.
Nitekim sonunda komaya giriyor. Ameliyat masrafı da 700 Rupi...

İlk önce banka soymaya kalkışıyor. Hem de polis memurunun olduğu mekan da... Hemen yakayı ele veriyor tabii.
Sonra küçükken beri tanıdığı, otizmli arkadaşını kaçırıyor. İçten pazarlıklı olabilir, ama yine de kızamıyoruz. Kızın ailesi değiştiklerini iddia etse de, çocuklarını utanç kaynağı olarak kabul etmişler bir kere. Hatta zorda kaldıklarında, kızın dadısını kovacak kadar derin bir değer...

Parasını aldıktan sonra, kızı evine bırakıyor, ama kızımız Barfi'yle kalmayı tercih ediyor. Nasıl bir hayatı olduğu ortada çünkü. Bu sefer de dadısına bırakıyor, kız yine peşinde...
İstediği adres, şüphesiz dadısının evi. Orada da kalmıyor, çünkü aşka düşmüş yavrucuğum:)

Başta "zoraki dadı" olsa da, sonra gönüllü olmaya başlıyor. Barfi zaten çocuk ruhlu biri, Jhilmil'de hastalığı gereği çocuk gibi. Gelsin, eğlence dolu günler...

Barfi'nin, Jhilmil'le başa çıkma yöntemine bayıldım. Oyuncunun kendisi zaten mimikleri zengin bir adam, bir de görsel efektler olunca çok güzel oldu:)

Jhilmil'in kaybolduğu, hatta öldüğü sanılıyor. Sonra her şeyin babasının başının altından çıktığını öğreniyoruz. Güya değer veriyor şerefsiz...
Kendi hazırladığı fidye mektubunu pişkin pişkin sallaması yok mu? Ekranda olduğunu unutup saldıracaktım bir an.

Engelli bireyle karşı, "normal" insanların ön yargılı oluşunu da izliyoruz Asıl özürlü kim acaba?

Son olarak 3'ü buluştuklarında, Jhilmil'in arkada adamın eski sevgilisini görüp Barfi'yi saklama çabalarına bayıldım.

Kısaca, bu filme bayıldım:)